We spreken Jeroen en Chantal twee jaar nadat ze de stad verruild hebben voor een kinderrijke nieuwbouwwijk en zijn heel benieuwd hoe ze dit ervaren. 

We werden een gezin 

“Een jaar of tien geleden waren we nog niet klaar om de stad te verlaten. Als je kinderen krijgt, veranderen behoeften. Dus een paar jaar na de geboorte van onze eerst dochter, die inmiddels 7 jaar is, zijn we eens rond gaan rijden in Mortiere. Wat we zagen beviel ons wel. In de binnenstad hadden we een jarendertighuis, die staan hier ook. Maar dan iets moderner én comfortabeler. De stijl van de bouw sprak dus aan en het feit dat er volop speelgelegenheid is vonden we ook fijn. Daarbij is niet alles rechttoe-rechtaan, maar lekker speels opgezet én groen!” 

Veilig gevoel 

Het stel besloot een prachtige twee-onder-een-kapwoning te kopen in een straatje dat direct uitkomt op het park. Inmiddels wonen ze er alweer twee jaar. Hoe bevalt dat? “Goed! Het is wat we ervan verwacht hadden. Onze oudste dochter, we hebben er ondertussen nog één van anderhalf jaar, fietst zelf naar de speeltuin. Dat kan hier gewoon, zo rustig en veilig is het.” 

Alles nieuw, ook de buren 

Terugblikkend vinden Chantal en Jeroen het vooral heel fijn dat nieuwbouw zich helemaal voegt naar de wensen van de eerste bewoners en dat iedereen in de buurt nieuw is. Dat schept een band, vinden ze. “Dit is ons eerste nieuwbouwhuis en dan komt er best veel op je af. We kozen braaf de opties uit de lijst die we kregen. Achteraf bleek nog meer mogelijk te zijn, maar dat wisten we niet. Onze tip is dan ook: leg al je wensen op tafel, dan pas kom je erachter of het uitvoerbaar is.” Nog meer tips? “Ja, als je Mortiere nog niet kent, ga dan op verschillende momenten van de dag eens kijken. Dan krijg je een heel goed beeld van hoe het leven in deze wijk is.” 

Dromen van een volgende stap in Mortiere 

Dit huis is helemaal naar wens door de eigen draai die eraan gegeven is. Mooie stalen deuren met glas, andere grepen en ga maar door. Dit huis is af! Uitgedroomd zijn Jeroen en Chantal nog niet. “We zouden het echt heel tof vinden om een eigen huis te bouwen. Wel in Mortiere, hoor! We zitten echt goed hier. De binnenstad missen we niet. De kinderen gaan daar naar school, dus een deel van ons leven speelt zich gewoon daar af. We hebben het beste van twee werelden.” 

Met deze mooie woorden sluiten we af. We zeggen het leuke stel gedag en lopen via het park nog even een rondje door de wijk. Wat is het hier toch mooi!